BEN ÖLÜRSEM

   İhanetten doğan sevgiler vardır, ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın milyonuncu şansı verdiğim insanlar. Paramparça dahi etse tek bir cümlesine yenik düştüğüm ve tam yokluğuna alıştım derken varlığıyla sınandığım insanlar. İnsanlar işte... İyisine rast gelmediğim, kötüsüyle de kırk yıl hatırımın olduğu insanlar. Sırtımda kırk bıçak izi, karşımda dost olup derdimi dinlermiş gibi yapan birileri. Hayat mı dersiniz siz buna bilmem ama ben alenen nankörlük diyorum. Benden kırk defa giden için kırk birinci kez kucak açıyorum, belki diyorum belki bana gerçekten ihtiyacı vardır. Bana her ihtiyaç duyulan anda ben hep ulaşılabilir oluyorum ama ben ne zaman ihtiyaç duysam herkesin işi var. 

   Ben hep bahardım, ilkbahar. Çiçek açar neşe saçardım. Ben yazdım, cıvıl cıvıldım. Sonra çiçeklerim soldu yavaş yavaş sonbahar oldum. Dalımda solacak çiçek kalmadı kuru dal oldum, mevsimim kış oldu. Benden geriye kalan pek bir şeyde olmadı. Yerde nereye gideceğini anlamayan bir kaç kuru yaprak ki onlarında üstlerine basılmış, kırılmışlar. Ölümüme ramak kalmış işte. Eğer ölürsem öyle arkamdan boş yere ağlamayın sahte çünkü biliyorum. O şarap içmeyi sever, eğer ben ölürsem bir şişe de benim için açılsın arkada en sevdiğim şarkı çalınsın. Aklın(ız)a bile gelmem biliyorum ama bu da vasiyetim olsun. Ben her şeye rağmen sizi seviyorum.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

PAPATYA TACI

    Sırtımı duvara yaslamıştım yine içimdeki yangını bir nebze de olsa yatıştırabilmek adına. Gözlerim ise odanın bomboş kireç duvarına takılı kalmıştı. Beynim ise yine düşünüyordu. Beynimin içinde uzun zamandır vuku bulan bir ses yeniden peyda olmuştu. Ruhumu darlamak istercesine söylendi; "Sen ne zaman sevgine karşılık buldun? Ne zaman seni seviyorum diyenler gerçekten sevdi seni? Sen hiç mi uslanmazsın? Bu kadar mı seviyorsun yara almayı, canın yanmasını?" Bir çığlık attım kendimi yırtarcasına ama kimse duymadı bunu. Bilmiyorum dedim mırıldanarak. Bu sefer farklı, sevildiğimi hissediyorum hem de gerçek manası ile. Gözlerimin içine bakıyor bir kere, nasıl kandırıyor olabilir ki beni. "Ben pes ediyorum. Sen akıllanmayacaksın, nasıl olsa dert yanmak için yine benimle konuşacaksın. Çünkü seni dinleyecek birileri yok etrafında." Nasıl bir sesti ki bu ruhumu iğnelercesine konuşuyordu. Ben derdimi sana tam ola... Düşüncelerimin arasına bir ayraç koyarak yarıda kesmek zo...
Devamı

MERHABA

    Merhaba, ben Nur. Böyle bir giriş olmalıydı diye düşünüyorum zira beni tanıdığını düşünen insanlarla dolu bir çevrem var. Bir zamanlar sevdiğim biri benim için "tahammülsüzleşmişsin" demişti, tabi bunu söylemesinin üzerinden bir kaç sene geçti öngörüsü yüksek biriymiş. Biliyor musunuz ben eskiden hayat dolu biriydim, sonra bir şeyler oldu (bana hiç bakmayın bende bilmiyorum ne olduğunu) ve ben orada bittim. Hadi bir kaç basamak daha aşağı inelim.     Çevremde kim varsa büyüğünden küçüğüne bana nasıl davranmalarını istediysem onlara o şekilde yanaştım çünkü olması gereken bence buydu ama ben unuttum daha doğrusu unutmayı tercih ettim insanların bencil olduğunu. Duygularımı baskılayıp mantığımla hareket etmeye başlayalı da baya bir zaman oldu diyebilirim, bundan dolayıdır ki çevrem beni sordukları sorulara cevap alabilecekleri bir arama motoru olarak kullanmaya karar verdiler. İşin ilginç tarafı da şu dur ki bunu hep birlikte yapmaya başladılar ve asıl sorular...
Devamı

ESİR

    İnsan tanıdığı duyguların esiridir. Geçmişe takılı kalmamız, karmaşık ilişkilerden çıkamıyor oluşumuz hepsinin tek nedeni artık bu duyguları ve hissettirdiklerini tanıyor oluşumuzdur. Bazen içimdeki hislere yenilsem de günün sonunda kazanan ben oluyorum. Çünkü biliyorum gelmeyecek, olmayacak ve güzel bir düş olarak kalacak hafızamda. Peki ya ben neden mi gidemiyorum bu kısır döngüden, cevabı oldukça basit aslında korkuyorum hani öyle sanıldığı kadar cesur biri de değilim. Bir deli cesareti geldi de öyle yaptım deriz ya bazı durumlar için tam olarak bu durum bana da oluyor anlık bir hevesle evet ya yeni bir şeylere bende başlayabilirim diyorum ve devamını şu cümle tamamlıyor; yine aynı şeylerle mücadele etmek zorunda kalırsam? Döngü tam olarak bu noktada başlıyor.     Yaklaşık beş senedir belli başlı bir kaç duyguyla beraberim. Yaşadığım kısır döngü içerisinde olabilecek olayları önceden tahmin edip bana hissettirecekleri hakkında kendimi hazırlayabiliyorum ç...
Devamı